《杂剧·亻刍梅香骗翰林风月》-诗词详解

作者“郑光祖”简介

郑光祖生于元世祖至元初年（即公元1264年），字德辉，汉族，平阳襄陵（今山西临汾市襄汾县）人，从小就受到戏剧艺术的熏陶，青年时期置身于杂剧活动，享有盛誉。但他的主要活动在南方，成为南方戏剧圈中的巨擘。元代著名的杂剧家和散曲家。

古诗“《杂剧·亻刍梅香骗翰林风月》”拼音对照

杂剧·亻刍梅香骗翰林风月

xiē zǐ

楔子

mò bàn bái mǐn zhōng shàng, shī yún huáng juàn qīng dēng yī fǔ rú, jiǔ jīng sān shǐ fù zhōng jū.

(末扮白敏中上，诗云)黄卷青灯一腐儒，九经三史腹中居。

shì kàn jīn bǎng biāo míng xìng, yǎng zǐ rú hé bù dú shū.

试看金榜标名姓，养子如何不读书。

xiǎo shēng xìng bái, shuāng míng mǐn zhōng, nǎi bái lè tiān zhī dì.

小生姓白，双名敏中，乃白乐天之弟。

běn guàn tài yuán rén yě.

本贯太原人也。

wǔ suì dú shū, qī suì néng wén, jiǔ suì guàn tōng liù jīng.

五岁读书，七岁能文，九岁贯通六经。

zhū zǐ bǎi jiā, wú bù tōng xiǎo.

诸子百家，无不通晓。

dàn chū shī yī zhāng, shì shù dì xiāng chuán xiě, jiē yǐ wéi wén cái bù zài wǒ xiōng lè tiān zhī xià.

但出诗一章，士庶递相传写，皆以为文才不在我兄乐天之下。

xiān fù shì bái cān jūn, céng yǔ jìn gōng fěi dù, zhēng tǎo huái xī, zhàn jīng bǎi zhèn.

先父是白参军，曾与晋公斐度，征讨淮西，战经百阵。

bù qī bèi zéi bīng wéi kùn, jìn gōng zài qiāng dāo xiǎn nán zhī zhōng, wǒ fù qīn tǐng shēn fù zhàn, jiù tā yī mìng, shēn zhōng liù qiāng, yīn cǐ shàng yǔ ǎn fù qīn jié wéi shēng sǐ zhī jiāo.

不期被贼兵围困，晋公在枪刀险难之中，我父亲挺身赴战，救他一命，身中六枪，因此上与俺父亲结为生死之交。

hòu lái ǎn fù qīn jīn qiāng chuāng fā, jìn gōng qīn lái wèn bìng, duì ǎn fù qīn dào: quot wàn yī bù huì, yǒu hé yí zhǔ? quot ǎn fù qīn huí yán: quot bié wú suǒ zhǔ, zhǐ yǒu yī zi, shì bái mǐn zhōng, nián shào qín xué, yuàn xiàng gōng liàng cái tí bá, mǒu sǐ ér wú hàn yǐ quot.

后来俺父亲金枪疮发，晋公亲来问病，对俺父亲道："万一不讳，有何遗嘱？"俺父亲回言："别无所嘱，止有一子，是白敏中，年少勤学，愿相公量才提拔，某死而无憾矣"。

jìn gōng qì xià, duì ǎn fù qīn dào: quot yuàn jiāng jūn tiáo hù jīn chuāng wèi yì, cǐ zi dàn wù guà huái.

晋公泣下，对俺父亲道："愿将军调护金疮为意，此子但勿挂怀。

tǎng yǒu bù huì, mǒu yǒu yī nǚ, xiǎo zì xiǎo mán, yǔ nǐ lìng sì mǐn zhōng wèi qī.

倘有不讳，某有一女，小字小蛮，与你令嗣敏中为妻。

jiù jiàng guān lǐ suǒ cì yù dài yī tiáo, liú yǔ wèi xìn.

就将官里所赐玉带一条，留与为信。

quot bù yì fù qīn shì hòu, jìn gōng yì cí shì.

"不意父亲逝后，晋公亦辞世。

mǒu wèi jiā shì xiàng jī, yī xiàng bù céng qù de.

某为家世相羁，一向不曾去的。

wǒ rú jīn yī lái jìn qǔ gōng míng, èr lái diào xiào, jiāng zhe yù dài jiù wèn qīn shì, zǒu yī zāo qù.

我如今一来进取功名，二来吊孝，将着玉带就问亲事，走一遭去。

shī yún shōu shí qín shū jiàn lù chéng, yī biān xíng sè shàng xī jīng.

(诗云)收拾琴书践路程，一鞭行色上西京。

quán píng yù dài wèi méi zhèng, jǐn piàn yīn yuán zhǐ rì chéng.

全凭玉带为媒证，锦片姻缘指日成。

xià lǎo dàn bàn péi fū rén yǐn yuàn gōng shàng, yún lǎo shēn xìng hán, nǎi hán wén gōng zhī zǐ yě.

(下)(老旦扮裴夫人引院公上，云)老身姓韩，乃韩文公之姊也。

fū zhǔ xìng péi míng dù, guān bài jìn guó gōng zhī zhí, bù xìng wáng shì yǐ guò.

夫主姓裴名度，官拜晋国公之职，不幸亡逝已过。

ǎn xiān fū lín wēi shí, céng duì lǎo shēn shuō: quot xī rì zhēng tǎo huái xī, bù qī bèi zéi bīng suǒ kùn, duō kuī bù jiāng bái cān jūn, tǐng shēn fù zhàn, shā tuì zéi bīng jiù wǒ.

俺先夫临危时，曾对老身说："昔日征讨淮西，不期被贼兵所困，多亏步将白参军，挺身赴战，杀退贼兵救我。

hòu lái bái cān jūn jīn chuāng jǔ fā, ǎn qīn shēn tàn bìng, shuō shì jiāng jūn guǒ rú cí shì, yuàn jiāng xiǎo nǚ xiǎo mán, yǔ lìng sì wèi qī.

后来白参军金疮举发，俺亲身探病，说是将军果如辞世，愿将小女小蛮，与令嗣为妻。

jiù jiàng guān lǐ suǒ cì yù dài wèi xìn.

就将官里所赐玉带为信。

hòu yīn bái mǐn zhōng jū sāng, bù céng chéng jiù.

后因白敏中居丧，不曾成就。

wǒ jīn rì yòu bìng dé zhòng le, wǒ sǐ zhī hòu, nà hái ér bì rán bēn sāng.

我今日又病得重了，我死之后，那孩儿必然奔丧。

ruò bù lái ā, děng de tā fú mǎn.

若不来呵，等的他服满。

nǐ biàn zhe rén xún jiāng nà hái ér lái, chéng hé le zhè qīn shì zhě.

你便着人寻将那孩儿来，成合了这亲事者。

rén yǒu dà ēn, bù kě bù bào.

人有大恩，不可不报。

nǐ ruò wéi bèi le wǒ de yí yán, sǐ bù míng mù.

你若违背了我的遗言，死不瞑目。

quot yán bì ér shì, hòu lái bù xiǎng bái mǐn zhōng, bù céng lái diào sāng, yě bù tōng gè xìn xī.

"言毕而逝，后来不想白敏中，不曾来吊丧，也不通个信息。

xiǎng bì lù tú yáo yuǎn, yún shān tiáo dì.

想必路途遥远，云山迢递。

qiě màn màn de dǎ tīng nà hái ér zài nà li shí, zhe rén xún jiāng tā lái, chéng hé le zhè yīn juàn.

且慢慢的打听那孩儿在那里时，着人寻将他来，成合了这姻眷。

lǎo shēn zhǐ yǒu zhè yī nǚ, nián yī shí jiǔ suì, shēng de tiān zī shū shèn, shěn zhòng guǎ yán, gèng jiān zhì huì cōng míng, wú shū bù lǎn, wú shī bù dú.

老身止有这一女，年一十九岁，生的天资淑慎，沈重寡言，更兼智慧聪明，无书不览，无诗不读。

gèng yǒu yí gè jiā shēng nǚ hái ér, xiǎo zì fán sù, nián yī shí qī suì, yǔ xiǎo jiě zuò bàn dú shū.

更有一个家生女孩儿，小字樊素，年一十七岁，与小姐做伴读书。

tā hǎo shēng de guāi jué, dàn shì tā jiě jie shū zhōng zhī yì, wèi jiě ā tā xiān jiě le, nà gèng yín yǒng xiě rǎn de dōu hǎo, yī fān jiā shǐ tā wáng gōng dà rén jiā lǐ dào shàng fù qù ā, nà nī zǐ bìng wú yī jù sú yǔ, dōu shì wén tán yìng duì.

他好生的乖觉，但是他姐姐书中之意，未解呵他先解了，那更吟咏写染的都好，一番家使他王公大人家里道上覆去呵，那妮子并无一句俗语，都是文谈应对。

nèi wài de rén, méi yí gè bù chēng shǎng tā de.

内外的人，没一个不称赏他的。

yīn cǐ shàng dōu huàn tā zuò rén chú méi xiāng.

因此上都唤他做亻刍梅香。

cháng jì de zhè hái ér xué yán yǔ shí, shè dì hán tuì zhī, céng duì lǎo shēn yán dào: quot jiě jie, nà fán sù shén jùn kě ài, dài tā chéng rén shí, yǔ nín zhí ér ā zhāng zuò gè xí fù ér bà.

常记的这孩儿学言语时，舍弟韩退之，曾对老身言道："姐姐，那樊素神俊可爱，待他成人时，与您侄儿阿章做个媳妇儿罢。

quot lǎo shēn xiào dào: quot qiě děng nī zǐ zhǎng dà zhe kàn.

"老身笑道："且等妮子长大着看。

quot hāi! guāng yīn hǎo jí yě.

"嗨！光阴好疾也。

jīn rì zěn shēng bú jiàn nà liǎng gè hái ér lái jiǎng shū.

今日怎生不见那两个孩儿来讲书。

zhēng dàn bàn fán sù tóng dàn ér bàn xiǎo mán shàng dàn ér yún fán sù, zán bèi shū qù lái.

(正旦扮樊素同旦儿扮小蛮上)(旦儿云)樊素，咱背书去来。

zhēng dàn yún jiě jie, zán guò qù lái.

(正旦云)姐姐，咱过去来。

zuò jiàn kē fū rén yún hái ér, nǐ jiǎng de shì shèn me shū? dàn ér yún nín hái ér qǐng wèn: mèng zǐ yún: quot xī zǐ méng bù jié, rén jiē yǎn bí ér guò zhī quot yī zhāng, zhēng yì hé rú? fū rén yún cǐ zhāng dà yì shuō, rén suī zhōng shēn wéi shàn, bù kě shǎo yǒu diǎn rǎn.

(做见科)(夫人云)孩儿，你讲的是甚么书？(旦儿云)您孩儿请问：《孟子》云："西子蒙不洁，人皆掩鼻而过之"一章，正意何如？(夫人云)此章大意说，人虽终身为善，不可少有点染。

rén suī duò luò è dào, yì kě miǎn lì zì xīn.

人虽堕落恶道，亦可勉励自新。

zhè shì shèng xián miǎn rén jǐn shēn yú rén gǎi guò de yì sī.

这是圣贤勉人谨身与人改过的意思。

zhēng dàn yún gǎn wèn quot nán nǚ shòu shòu bù qīn, lǐ yě quot, cǐ zhāng zhēng yì, wèi hé ér shuō? fū rén yún cǐ zhāng dà yì, shuō shì jūn zǐ suī zé yào dá quán tōng biàn, yì xū shěn jǐ liàng shí, bù kě zào cì.

(正旦云)敢问"男女授受不亲，礼也"，此章正意，为何而说？(夫人云)此章大意，说士君子虽则要达权通变，亦须审己量时，不可造次。

bái mǐn zhōng shàng, yún xiǎo shēng bái mǐn zhōng.

(白敏中上，云)小生白敏中。

kě zǎo lái dào xī jīng yě.

可早来到西京也。

wèn rén lái, zé zhè gè biàn shì jìn fǔ, mén lǐ rén tōng bào yī shēng, yǒu bái mǐn zhōng tè lái bài jiàn.

问人来，则这个便是晋府，门里人通报一声，有白敏中特来拜见。

yuàn gōng bào kē fū rén yún zhèng sī niàn zhī jiān, bù xiǎng hái ér lái le yě.

(院公报科)(夫人云)正思念之间，不想孩儿来了也。

dàn ér shōu shū kē, yún jì yǒu rén lái, ǎn qiě huí bì zán.

(旦儿收书科，云)既有人来，俺且回避咱。

fū rén yún bù suǒ huí bì, zhe bái mǐn zhōng hái ér, guò lái sī jiàn zán.

(夫人云)不索回避，着白敏中孩儿，过来厮见咱。

yuàn gōng yún xiù cái qǐng jìn.

(院公云)秀才请进。

bái jiàn kē, yún xiān xiàng guó juān guǎn, xiǎo zi lǐ hé bēn sāng, zhēng nài lù tú yáo yuǎn, yīn xìn bù tōng.

(白见科，云)先相国捐馆，小子礼合奔丧，争奈路途遥远，音信不通。

lǎo fū rén bù yǐ dài màn jiàn zé, shí nǎi wàn xìng.

老夫人不以怠慢见责，实乃万幸。

bái bài kē fū rén yún hái ér miǎn lǐ.

(白拜科)(夫人云)孩儿免礼。

lìng cān jūn qì shì, lǎo shēn yì bù céng diào sāng, wén zhī zú xià lú mù sān nián, qí xiào zhì yǐ.

令参军弃世，老身亦不曾吊丧，闻知足下庐墓三年，其孝至矣。

bái mǐn zhōng yún xiǎo zi zhí sàng sān nián, nǎi rén zǐ dāng wèi, rán yì bù gǎn fèi xué yě.

(白敏中云)小子执丧三年，乃人子当为，然亦不敢废学也。

fū rén yún dà zhàng fū xué yōu dēng shì, zhèng yí rú cǐ.

(夫人云)大丈夫学优登仕，正宜如此。

xiù cái qǐng zuò.

秀才请坐。

bái mǐn zhōng yún bù gǎn, xiǎo zi dāng zhí sǎ sào yìng duì jìn tuì zhī jié, ān gǎn duì tài jūn shì zuò.

(白敏中云)不敢，小子当执洒扫应对进退之节，安敢对太君侍坐。

fū rén yún xiū de tài qiān, qǐng zuò.

(夫人云)休得太谦，请坐。

bái mǐn zhōng yún jì rán lǎo fū rén cì zuò, mǐn zhōng qǐ gǎn gù cí? gào zuò le.

(白敏中云)既然老夫人赐坐，敏中岂敢固辞？告坐了。

zuò kē fū rén yún liǎng gè hái ér jìn qián lái, bài le gē ge zhě.

(坐科)(夫人云)两个孩儿近前来，拜了哥哥者。

èr dàn bài kē mǐn zhōng huán lǐ kē fū rén yún liǎng gè mèi mei bài gē ge, hé gù huán lǐ.

(二旦拜科)(敏中还礼科)(夫人云)两个妹妹拜哥哥，何故还礼。

bái mǐn zhōng yún duàn rán bù gǎn, xiān xiàng guó lín zhōng, bù céng yán xiōng mèi zhī lǐ, xiǎo shēng jiàn jiāng zhe yù dài yī tiáo wèi xìn wù lī, zěn gǎn shòu lǐ? fū rén yún xiù cái, shì shèn xiū tí.

(白敏中云)断然不敢，先相国临终，不曾言兄妹之礼，小生见将着玉带一条为信物哩，怎敢受礼？(夫人云)秀才，是甚休题。

liǎng gè hái ér, qiě bài le nǐ gē ge zhě.

两个孩儿，且拜了你哥哥者。

bái huán lǐ kē fū rén yún jiāng chá lái.

(白还礼科)(夫人云)将茶来。

zhēng dàn dì chá kē fū rén yún xiù cái bù yuǎn qiān lǐ ér lái, zé shuō ruò dà yí gè xiàng guó jiā, méi yī zhǎn jiǔ, què yǔ yī zhǎn chá chī? xiù cái bù zhī, zì cóng xiàng guó cí shì hòu, lǎo shēn hé zhè jiā xià de rén, dōu jiè jué zhè jiǔ, xiù cái xiū yào jiàn zé.

(正旦递茶科)(夫人云)秀才不远千里而来，则说偌大一个相国家，没一盏酒，却与一盏茶吃？秀才不知，自从相国辞世后，老身和这家下的人，都戒绝这酒，秀才休要见责。

bái mǐn zhōng yún lǎo fū rén shuō de shì, hé xū yòng jiǔ? kuàng xiǎo zi yì bù néng yǐn.

(白敏中云)老夫人说的是，何须用酒？况小子亦不能饮。

fū rén yún liǎng gè hái ér, cí le gē ge, huí xiù fáng zhōng qù zhě.

(夫人云)两个孩儿，辞了哥哥，回绣房中去者。

dàn ér bèi yún bù zhī fū rén zhǔ hé yì, què zhe ǎn bài tā zuò gē ge.

(旦儿背云)不知夫人主何意，却着俺拜他做哥哥。

zhēng dàn yún, hāi! cǐ yī biàn xiāng jiàn, yì lùn yī ràng, zhēn rú jìng dí le ā! chàng

(正旦云，嗨！此一遍相见，议论揖让，真如竞敌了呵！(唱)

xiān lǚ shǎng huā shí nà shēng tā wén zhì bīn bīn cái yǒu yú, hé ǎn zhè xiāng fǔ tán tán dé bù gū, gèng pà shén wén bù zài zī hū? hé zhe ǎn sān yí de mèng mǔ, yìng duì bù chén sú.

【仙吕】【赏花时】那生他文质彬彬才有余，和俺这相府潭潭德不孤，更怕甚文不在兹乎？合着俺三移的孟母，应对不尘俗。

yāo piān gèng yā zhe hàn gōng lǐ zūn xián cáo dà jiā, wéi màn dǐ lùn wén dǒng zhòng shū.

【幺篇】更压着汉宫里尊贤曹大家，帷幔底论文董仲舒。

dōu zé shì wèn ān fǒu yì hé rú, wǎng fù jiān jiāo tán le shù yǔ, jī hū jiān jiǎng biàn jiǔ jīng shū.

都则是问安否意何如，往复间交谈了数语，几乎间讲遍九经书。

èr dàn xià

(二旦下)

bái mǐn zhōng yún xiǎo shēng cí le lǎo fū rén, wǎng lǚ diàn zhōng qù yě.

(白敏中云)小生辞了老夫人，往旅店中去也。

fū rén yún xiù cái, xiū wǎng lǚ diàn zhōng qù, jiù xiàng hòu huā yuán zhōng wàn juǎn táng shàng ān xiē ā, kě yě biàn dāng.

(夫人云)秀才，休往旅店中去，就向后花园中万卷堂上安歇呵，可也便当。

bái mǐn zhōng yún jì rán lǎo fū rén chuí gù, xiǎo zi shōu shí le xíng zhuāng biàn lái yě.

(白敏中云)既然老夫人垂顾，小子收拾了行装便来也。

xià fū rén yún yuàn gōng, hǎo shēng shōu shí ān xiē wò chù jié jìng zhě, dàn shì hé yòng de wù jiàn, xiū jiào quē shǎo, yǐn shí chá fàn shàng, xiū de shī jié.

(下)(夫人云)院公，好生收拾安歇卧处洁净者，但是合用的物件，休教缺少，饮食茶饭上，休得失节。

děng tā ān xiē de tíng dāng le shí, wǒ qīn zì tàn wàng tā qù.

等他安歇的停当了时，我亲自探望他去。

shī yún jìng sù guī mén zhì jié zhēn, chí jiā jiào nǚ yì yīn qín.

(诗云)静肃闺门志节真，持家教女意殷勤。

xiān fū jìn guó shēng míng dà, liú dé qīng fāng wàn gǔ wén.

先夫晋国声名大，留得清芳万古闻。

xià

(下)

dì yī zhé

第一折

bái mǐn zhōng shàng, shī yún jì mò qín shū lěng zhú chuáng, yàn chí chūn nuǎn mò hén xiāng.

(白敏中上，诗云)寂寞琴书冷竹床，砚池春暖墨痕香。

nán ér wèi suì fēng liú zhì, tī jǐn qīng dēng kǔ yè zhǎng.

男儿未遂风流志，剔尽青灯苦夜长。

zì cóng zuó rì zài lǜ yě táng shàng, jiàn le fū rén, bù zhī zhǔ hé yì, jiāng qīn shì quán rán bù tí, zé shuō zhe quot xiǎo jiě bài gē ge quot.

自从昨日在绿野堂上，见了夫人，不知主何意，将亲事全然不题，则说着"小姐拜哥哥"。

bèi wǒ huí yán dào: quot xiān xiàng guó zài rì, bìng bù céng yán xiōng mèi zhī lǐ, kuàng jiān xiǎo zi jiàn jiāng zhe yù dài wèi xìn wù.

被我回言道："先相国在日，并不曾言兄妹之礼，况兼小子见将着玉带为信物。

quot fū rén jí máng huí yán: quot xiù cái shì shèn xiū tí quot.

"夫人急忙回言："秀才是甚休题"。

zé shuō zhe quot hái ér bài le gē ge zhě.

则说着"孩儿拜了哥哥者。

quot wǒ bù miǎn shòu le xiǎo jiě de lǐ.

"我不免受了小姐的礼。

wǒ jiàn xiǎo jiě róng yí, yuǎn shì ér wēi, jìn shì ér měi, duān dì kě wèi guì rén zhī qī.

我见小姐容仪，远视而威，近视而美，端的可为贵人之妻。

lǎo zi yún: quot bú jiàn kě yù, shǐ xīn bù luàn.

《老子》云："不见可欲，使心不乱。

quot xìn yǒu zhī yě.

"信有之也。

wǒ dāng chū bú jiàn yě bà le, zì jiàn xiǎo jiě zhī hòu, cháo zé wàng cān, yè zé fèi qǐn, qí xīn piāo piāo rán rú yǒu suǒ shī.

我当初不见也罢了，自见小姐之后，朝则忘餐，夜则废寝，其心飘飘然如有所失。

xiǎo zǐ ān xiē zài wàn juǎn táng shàng, fū rén xiāng dài suī hòu, zhōng fēi xiǎo shēng běn yuàn.

小子安歇在万卷堂上，夫人相待虽厚，终非小生本愿。

qū qū qǐ wèi pù chuài ér lái? xiǎo shēng lěi cì jiào rén wèn zhè qīn shì, fū rén huí yán, zhōng bù hái gè míng bái.

区区岂为铺啜而来？小生累次教人问这亲事，夫人回言，终不还个明白。

rú zhī nài hé? qià cái yòu shǐ yuàn gōng qù, shuō xiǎo shēng yào cí fū rén, huí jiā bài sǎo qù, kàn tā yǒu shèn de yán yǔ, wǒ zài zuò shāng liáng zhě.

如之奈何？恰才又使院公去，说小生要辞夫人，回家拜扫去，看他有甚的言语，我再做商量者。

xià dàn ér shàng, yún hǎo mèn juàn rén yě ā! wǒ cháng jì de, wǒ fù qīn lín mìng zhōng shí, duì wǒ mǔ qīn shuō: quot wǒ zhēng huái xī, bèi zéi wéi kùn, rèn jiāng jí shǒu, jiē lài bái cān jūn tǐng shēn shā tuì zéi bīng, jiù wǒ yī mìng, yīn cǐ jiāng nǚ hái ér xǔ yǔ cān jūn zhī zǐ bái mǐn zhōng wèi qī.

(下)(旦儿上，云)好闷倦人也呵！我常记的，我父亲临命终时，对我母亲说："我征淮西，被贼围困，刃将及首，皆赖白参军挺身杀退贼兵，救我一命，因此将女孩儿许与参军之子白敏中为妻。

jiù jiāng yù dài yī tiáo wèi xìn.

就将玉带一条为信。

quot wù nà shí jié, wǒ cái shí èr sān suì yě.

"兀那时节，我才十二三岁也。

fù qīn yí yán, míng bái rú cǐ.

父亲遗言，明白如此。

zài hòu bù xiǎng bái shì yīn wèn bù tōng, yǐ cǐ bù céng chéng jiù zhè qīn shì, wǒ qián rì hé fán sù zài mǔ qīn xíng jiǎng shū, yuàn gōng bào dào bái mǐn zhōng lái le, wǒ yù huí bì, bù zhī mǔ qīn zhǔ hé yì, què zhe wǒ bài tā zuò gē ge.

在后不想白氏音问不通，以此不曾成就这亲事，我前日和樊素在母亲行讲书，院公报道白敏中来了，我欲回避，不知母亲主何意，却着我拜他做哥哥。

nà shēng huí yán dào: quot xiān xiàng guó cún rì, bìng bù céng yán xiōng mèi zhī lǐ.

那生回言道："先相国存日，并不曾言兄妹之礼。

quot mǔ qīn biàn dào: quot xiù cái shì shèn xiū tí.

"母亲便道："秀才是甚休题。

quot wǒ yī jiàn nà shēng, méi shū mù xiù, róng zhǐ kě guān, nián fāng ruò guàn, cái míng yǐ biàn tiān xià.

"我一见那生，眉疏目秀，容止可观，年方弱冠，才名已遍天下。

ruò jìn qǔ gōng míng, hé suǒ bù zhì! hǎo zhe wǒ fàng xīn bù xià.

若进取功名，何所不至！好着我放心不下。

cǐ fēi yǒu shèn kuáng yì, nǎi qián chéng suǒ guān, kuàng jiān xiān rén zhī yǔ, míng zhù fèi fǔ.

此非有甚狂意，乃前程所关，况兼先人之语，铭注肺腑。

wàn yī bèi què qián yán, ǎn mǔ qīn yǒu hé miàn mù jiàn xiān rén yú jiǔ quán zhī xià hū! jìn rì yòu tīng de nà shēng yào cí fū rén huí jiā bài sǎo qù, wǒ zǐ xì xún sī lái, bù zhēng tā huí jiā qù ā, lù tú yáo yuǎn, guān shān zǔ gé, zhè qīn shì jǐ shí dé jiù? wǒ liǎng rì qián, qiāo qiāo de xiù xià yī ge xiāng náng ér, shàng miàn yǒu yī shǒu shī, shī zhōng duō yǒu bāo hán de yì sī.

万一背却前言，俺母亲有何面目见先人于九泉之下乎！近日又听的那生要辞夫人回家拜扫去，我仔细寻思来，不争他回家去呵，路途遥远，关山阻隔，这亲事几时得就？我两日前，悄悄的绣下一个香囊儿，上面有一首诗，诗中多有包含的意思。

wǒ yòu bù gǎn shǐ rén sòng qù, wéi yǒu bàn wǒ dú shū de fán sù, yǔ wǒ bù lí bàn bù ér.

我又不敢使人送去，惟有伴我读书的樊素，与我不离半步儿。

nà nī zǐ shēng de cōng míng xiǎo shì, zhū yú kě ài, zé shì xìng ér piāo yì xiē.

那妮子生的聪明晓事，诸余可爱，则是性儿飘逸些。

jīn zhè shì tā ruò zhī dào ā, biàn shuō de yī jiā dōu zhī dào le.

今这事他若知道呵，便说的一家都知道了。

zěn shēng shì hǎo? zhè liǎng rì fán sù lěi lěi de duì wǒ shuō dào: quot jiě jie, hòu huā yuán zhōng kàn huā qù lái.

怎生是好？这两日樊素累累的对我说道："姐姐，后花园中看花去来。

quot bèi wǒ mà jiāng qù le.

"被我骂将去了。

jīn yè diǎn shàng dēng, bù zuò shēng huó, hé tā jiǎng shū, ruò dé tā kāi kǒu ā, wǒ biàn hé tā hòu huā yuán zhōng kàn huā qù, wǒ jiāng zhè xiāng náng ér, piē zài nà shēng shū fáng mén shǒu.

今夜点上灯，不做生活，和他讲书，若得他开口呵，我便和他后花园中看花去，我将这香囊儿，撇在那生书房门首。

ruò shì nà shēng shí dé, kàn le zhè shī ā, biàn zhī dào wǒ de yì sī.

若是那生拾得，看了这诗呵，便知道我的意思。

tǎng bié rén shí le ā, wǒ zé tuī bù zhī.

倘别人拾了呵，我则推不知。

fēi shì wǒ xīn duō, qǐ bù wén rén wú yuǎn lǜ, bì yǒu jìn yōu.

非是我心多，岂不闻人无远虑，必有近忧。

zhè zǎo wǎn fán sù gǎn dài lái yě.

这早晚樊素敢待来也。

zhēng dàn shàng, yún qiè shēn fán sù, zì cóng lǜ yě táng shàng, hé xiǎo jiě zài fū rén xíng zhèng jiǎng shū zhōng jiān, yǒu bái mǐn zhōng dào lái, fū rén

(正旦上，云)妾身樊素，自从绿野堂上，和小姐在夫人行正讲书中间，有白敏中到来，夫人

bù zhī zhǔ hé yì, shǐ xiǎo jiě bài tā zuò gē ge.

不知主何意，使小姐拜他做哥哥。

zì cǐ zhī hòu, tōu shì ǎn xiǎo jiě, sì hū bù lè, bì yǒu suǒ gǎn.

自此之后，偷视俺小姐，似乎不乐，必有所感。

ǎn xiǎo jiě shì gè zhī lǐ de rén, wèi cháng chū nà xiù fáng mén.

俺小姐是个知礼的人，未尝出那绣房门。

wèi tā zhè bān ā, lián wǒ yě bù céng lí tā bàn bù.

为他这般呵，连我也不曾离他半步。

wǒ shù cì quàn tā hòu huā yuán zhōng kàn huā qù, tā jiān yì de bù qù.

我数次劝他后花园中看花去，他坚意的不去。

rú jīn zhèng shì sān yuè wàng rì, yòu zhí qīng míng jié jìn, qià cái yuàn gōng shuō dào, hòu huā yuán zhōng qún huā làn màn, wàn huì zhēng yán, wǒ bù guǎn zěn shēng, quàn tā zǒu yī zāo qù.

如今正是三月望日，又值清明节近，恰才院公说道，后花园中群花烂漫，万卉争妍，我不管怎生，劝他走一遭去。

jiàn dàn ér kē dàn ér yún fán sù, nǐ nà lǐ qù lái? wǒ zhèng děng nǐ jiǎng shū lī.

(见旦儿科)(旦儿云)樊素，你那里去来？我正等你讲书哩。

zhēng dàn bèi yún xiǎo jiě chǎn de dài yào jiǎng shū lī! dàn ér yún fán sù, wǒ xiǎng hé chū tú, luò chū shū, yīn yáng pàn ér bā guà shēng.

(正旦背云)小姐刬的待要讲书哩！(旦儿云)樊素，我想河出图，洛出书，阴阳判而八卦生。

zì fú xī shén nóng, chuán zhì kǒng mèng, dào qín shǐ huáng kēng rú fén diǎn, qí huò liè yǐ.

自伏羲神农，传至孔孟，到秦始皇坑儒焚典，其祸烈矣。

lǔ gòng wáng huài kǒng zǐ gù zhái, yú bì zhōng de shī shū liù jīng, yǐ chuán hòu shì, gài tiān zhī wèi sàng sī wén yě.

鲁共王坏孔子故宅，于壁中得《诗》《书》《六经》，以传后世，盖天之未丧斯文也。

měi lǎn yī shū, dùn jué xiōng yì kāi huō, zhōng rì wú juàn.

每览一书，顿觉胸臆开豁，终日无倦。

wǒ shì yī nǚ zǐ, bù xí nǚ gōng, ér dú shū ruò cǐ, bù wéi pǐ zhèng hū? zhēng dàn yún xiǎo jiě, dàn kāi juàn yǔ shèng rén duì miàn, shòu yì duō yǐ! chàng

我是一女子，不习女工，而读书若此，不为癖症乎？(正旦云)小姐，但开卷与圣人对面，受益多矣！(唱)

xiān lǚ diǎn jiàng chún shū sàng qín yíng, dào jué kǒng shèng, kēng huī lěng.

【仙吕】【点绛唇】书丧秦赢，道绝孔圣，坑灰冷。

hàn dài rú shēng, tā měi dōu bō wēi jìn xún jī yǐng.

汉代儒生，他每都拨煨烬寻迹影。

hùn jiāng lóng kǒng ān guó chuán zhōng yōng yǔ mèng, mǎ róng jí chūn qiū zǔ shù zhe zuǒ qiū míng, yǎn zhōu yì guān xī fū zǐ, zhì shàng shū lǔ guó fú shēng, xiào lǐ jì chuǎn é yáng zǐ yún, zuò máo tāo jiān zhù zhèng kāng chéng.

【混江龙】孔安国传《中庸》《语》《孟》，马融集《春秋》祖述著左丘明，演《周易》关西夫子，治《尚书》鲁国伏生，校《礼记》舛讹杨子云，作《毛涛》笺注郑康成。

wú guò shì chǎn dà dào fā yáng zhōng zhèng, jì shàn yán wèn dá xiáng míng.

无过是阐大道发扬中正，纪善言问答详明。

zán zǔ fù nǎi wén lín huá zhòu, kuàng wài qī shì rú yè zān yīng.

咱祖父乃文林华胄，况外戚是儒业簪缨。

āi xiān xiāng jī hū jué sì, shǐ xiǎo jiě zhèn jué jiā shēng.

哀先相几乎绝嗣，使小姐振厥家声。

yòu hé xū xuán tóu cì gǔ, jī xuě náng yíng.

又何须悬头刺股，积雪囊萤。

nà lǐ yě qí jiā zhì guó, xiǎn xìng yáng míng.

那里也齐家治国，显姓扬名。

dàn zhǐ yào dòng tiān jī, hé tiān lǐ, shí tiān shí, shùn tiān dào, jǐn tiān xīn, zhī tiān mìng.

但只要动天机，合天理，识天时，顺天道，尽天心，知天命。

cùn yīn shì jìng, wàn lǐ xián jīng.

寸阴是竞，万理咸精。

dàn ér yún wǒ hé nǐ zài jiǎng yī piān shū.

(旦儿云)我和你再讲一篇书。

zhēng dàn yún xiǎo jiě hái yào jiǎng shū lī! xiǎo jiě, qià cái fán sù hé lǎo fū rén qù hòu huā yuán zhōng shāo xiāng, jiàn nà jǐng wù, duō yǒu hǎo chù.

(正旦云)小姐还要讲书哩！小姐，恰才樊素和老夫人去后花园中烧香，见那景物，多有好处。

chèn cǐ hǎo tiān liáng yè, bù qù shǎng wán, què bù gū fù le zhè chūn guāng? bù suǒ jiǎng shū, zán yóu wán qù lái.

趁此好天良夜，不去赏玩，却不辜负了这春光？不索讲书，咱游玩去来。

dàn ér yún shèng rén yún: quot wú shí yǒu wǔ ér zhì yú xué.

(旦儿云)圣人云："吾十有五而志于学。

quot hé kuàng wǒ bèi hū? zhēng dàn bèi yún shì cǐ wén mó, kě zěn shēng nài hé? zé chú shì nèn de.

"何况我辈乎？(正旦背云)似此文魔，可怎生奈何？则除是恁的。

chàng

(唱)

yóu hú lú xiǎo jiě nǐ bà nǚ gōng liú xīn zài jiǔ dà jīng, wú rì sān xǐng.

【油葫芦】小姐你罢女工留心在九大经，吾日三省。

dàn ér yún rì yuè shì yǐ, suì bù wǒ yǔ.

(旦儿云)日月逝矣，岁不我与。

nǐ wéi shèn me bù jiǎng shū? zhēng dàn chàng zé tā nà cōng cōng jié xù yòu qīng míng, zhè qí jiān fēng guāng lǎo jǐn fāng fēi jǐng.

你为甚么不讲书？(正旦唱)则他那匆匆节序又清明，这其间风光老尽芳菲景。

jīn yè gè yuè míng xián shā qiū qiān yǐng.

今夜个月明闲杀秋千影。

dàn ér yún fán sù, nǐ dào hòu huā yuán zhōng lái me? zhēng dàn yún xiǎo jiě, qiě xiū shuō nà hòu huā yuán zhōng de jǐng zhì, nǐ zé tīng zhě.

(旦儿云)樊素，你到后花园中来么？(正旦云)小姐，且休说那后花园中的景致，你则听者。

dàn ér yún jiào wǒ tīng shèn me nà? zhēng dàn chàng nǐ tīng bō dù juān shēng dào ěr qīng, wén bō lí huā xiāng fú bí xīn.

(旦儿云)教我听甚么那？(正旦唱)你听波杜鹃声到耳清，闻波梨花香拂鼻馨。

xiǎo jiě nǐ bǎ kàn shū xīn quán zuò yóu chūn zhào, zàn lí le sān chǐ duǎn qíng dēng.

小姐你把看书心权作游春兆，暂离了三尺短檠灯。

dàn ér yún fán sù, bù zhēng ǎn hé nǐ xián xíng, lǎo fū rén zhī dào, kě zěn le yě? zhēng dàn chàng

(旦儿云)樊素，不争俺和你闲行，老夫人知道，可怎了也？(正旦唱)

tiān xià lè zhè qí jiān yàn qǐn fū rén mèng wèi xǐng.

【天下乐】这其间燕寝夫人梦未醒。

dàn ér yún lǎo fū rén zhe nǐ bàn wǒ dú shū, nǐ dào bān dòu wǒ fèi xué.

(旦儿云)老夫人着你伴我读书，你倒搬逗我废学。

zhēng dàn yún ruò lǎo fū rén zhī dào ā, wǒ biàn dào bù gàn xiǎo jiě shì, dōu shì fán sù lái.

(正旦云)若老夫人知道呵，我便道不干小姐事，都是樊素来。

chàng fán sù dào tiān míng, qīn fù jīng.

(唱)樊素到天明，亲负荆。

dài yún fán sù bān dòu xiǎo jiě fèi xué.

(带云)樊素搬逗小姐废学。

chàng bǐ zhe nà zhōng nán shān gē xí xué guǎn níng.

(唱)比着那终南山割席学管宁。

dàn ér yún bù zhī nǐ zhǔ hé yì, zhè zǎo wǎn zhǐ wǎng hòu huā yuán zhōng qù nà.

(旦儿云)不知你主何意，这早晚只往后花园中去那。

zhēng dàn chàng bú shì wǒ zhǔ yì ér bié, chuài zhuàn de nǐ zǎo wǎn xíng.

(正旦唱)不是我主意儿别，啜赚的你早晚行。

yún qǐ bù wén chūn xiāo yī kè zhí qiān jīn! chàng nǐ xiū gū fù le yīng huā sān yuè jǐng.

(云)岂不闻春宵一刻值千金！(唱)你休辜负了莺花三月景。

dàn ér yún nèn de ā, wǒ yī zhe nǐ zǒu yī zāo qù, zhè shì dōu shì nǐ chéng dāng.

(旦儿云)恁的呵，我依着你走一遭去，这事都是你承当。

jīn yè jué yǒu xiē chūn hán, děng wǒ zài tiān jiàn yī fú, nǐ yǐn de wǒ qù.

今夜觉有些春寒，等我再添件衣服，你引的我去。

zhēng dàn yún zán yī tóng qù lái.

(正旦云)咱一同去来。

tóng xià bái mǐn zhōng shàng, shī yún bàn shì míng zhū bàn shì huā, cuì qiào yún bìn bìn zǒng kān kuā.

(同下)(白敏中上，诗云)半似明珠半似花，翠翘云髩鬓总堪夸。

zì cóng shí de jiāo róu miàn, hún mèng yōu yōu huì chǔ xiá.

自从识得娇柔面，魂梦悠悠会楚峡。

xiǎo shēng bái mǐn zhōng shì yě.

小生白敏中是也。

zì cóng qián rì, jiàn le xiǎo jiě yī miàn, qià biàn shì yù tiān xiān de róng mào, xī shī nǚ de yāo ráo, zhe xiǎo shēng zhè liǎng rì mián sī mèng xiǎng, chá bù chá, fàn bù fàn, lǎo fū rén jué rán bù tí zhè mén qīn shì.

自从前日，见了小姐一面，恰便似玉天仙的容貌，西施女的妖娆，着小生这两日眠思梦想，茶不茶，饭不饭，老夫人绝然不题这门亲事。

jīn yè wǎn jiān, yuè lǎng fēng qīng, xiǎo shēng bǐ jí zài zhè shū fáng zhōng mèn zuò, wǒ jiāng guò zhè qín lái fǔ yī qǔ zán.

今夜晚间，月朗风清，小生比及在这书房中闷坐，我将过这琴来抚一曲咱。

qín yě! wǒ āi gào nǐ zán: xiǎng wǒ yǔ zú xià hú hǎi xiàng suí shù zài, wǒ jīn fǔ yī qǔ, dōu zài nǐ gè xiān rén jiān, yù nǚ yāo, shé fù duàn wén, yì yáng jiāo wěi, jīn huī yù zhěn, qī tiáo bīng xián zhī shàng.

琴也！我哀告你咱：想我与足下湖海相随数载，我今抚一曲，都在你个仙人肩，玉女腰，蛇腹断纹，峄阳焦尾，金徽玉轸，七条冰弦之上。

tiān nà! zěn shēng jiè yī zhèn shùn fēng ér, jiāng wǒ zhè qín shēng, chuī rù ǎn nà yù zhuāng chéng fěn niē jiù de xiǎo jiě ěr duǒ lǐ miàn qù? jiāng nǐ zhè qín gāo gé qǐ, sì shí jì sì, bù gǎn yǒu shī, jǐn dāng xià bài.

天那！怎生借一阵顺风儿，将我这琴声，吹入俺那玉妆成粉捏就的小姐耳朵里面去？将你这琴高阁起，四时祭祀，不敢有失，谨当下拜。

fǔ qín kē, yún wǒ fǔ yī qǔ zán.

(抚琴科，云)我抚一曲咱。

zhēng dàn shàng, yún xiǎo jiě, zán qiāo qiāo de xíng jiāng qù.

(正旦上，云)小姐，咱悄悄的行将去。

dàn ér yún fán sù, xiū yào dà jīng xiǎo guài de, ǎn niē zhù zhè yù xiàn, màn màn de xíng jiāng qù.

(旦儿云)樊素，休要大惊小怪的，俺捏住这玉现，慢慢的行将去。

zhēng dàn chàng

(正旦唱)

nà zhā lìng yáo dīng dōng yù shēng, cù jīn lián bù qīng cù jīn lián bù qīng, tà cāng tái yuè míng tà cāng tái yuè míng, jìn líng bō wà lěng.

【那吒令】摇玎冬玉声，蹴金莲步轻；蹴金莲步轻，踏苍苔月明；踏苍苔月明，浸凌波袜冷。

yún xiǎo jiě, nǐ kàn huā hóng shì jǐn, liǔ lǜ rú yān, duān dì shì hǎo chūn guāng yě.

(云)小姐，你看花红似锦，柳绿如烟，端的是好春光也。

dàn ér yún shì hǎo jǐng zhì yě.

(旦儿云)是好景致也。

zhēng dàn chàng jiǔ shí rì chūn yì nóng, qiān jīn jià chūn xiāo yǒng, duān dì gè lè shì nán bìng.

(正旦唱)九十日春意浓，千金价春宵永，端的个乐事难并。

yún kàn le zhè táo hóng liǔ lǜ, shì hǎo chūn guāng yě ā! chàng

(云)看了这桃红柳绿，是好春光也呵！(唱)

què tà zhī huā gòng liǔ xiào xiāng yíng, fēng yǔ yuè gèng duō qíng.

【鹊踏枝】花共柳笑相迎，风与月更多情。

yùn niàng chū nèn lǜ jiāo hóng, dàn bái shēn qīng.

酝酿出嫩绿娇红，淡白深青。

duì rú cǐ liáng chén měi jǐng, kě zhī dào dòng sāo rén fēng diào cái qíng.

对如此良辰美景，可知道动骚人风调才情。

yún xiǎo jiě, fán sù jiàn zhè měi jǐng liáng chén, ǒu chéng shù jù, xìng wù xiào zán.

(云)小姐，樊素见这美景良辰，偶成数句，幸勿笑咱。

dàn ér yún yuàn wén.

(旦儿云)愿闻。

zhēng dàn chàng

(正旦唱)

jì shēng cǎo cǐ jǐng hàn lín cái yín nán jǐn, dān qīng bǐ huà bù chéng.

【寄生草】此景翰林才吟难尽，丹青笔画不成。

qù hǎi táng fēng jǐn jī yáo dòng jiāo xiāo lěng, fāng cǎo yān cuì shā lǒng zhào bō lí jìng, chuí yáng lù lǜ sī chuān tòu zhēn zhū bèng.

觑海棠风锦机摇动鲛绡冷，芳草烟翠纱笼罩玻璃净，垂杨露绿丝穿透珍珠迸。

chí zhōng xīng yǒu rú nà yù pán luàn sā shuǐ jīng wán, sōng shāo yuè qià biàn shì cāng lóng pěng chū xuān yuán jìng.

池中星有如那玉盘乱撒水晶丸，松梢月恰便似苍龙捧出轩辕镜。

bái tán qín kē dàn ér yún fán sù, nà lǐ zhè bān qín shēng xiǎng liàng? zhēng dàn yún bì rán shì bái mǐn zhōng nà shēng fǔ qín lī! dàn ér yún fán sù, tā zhè qín zhòng dàn de shì hé diào yě? zhēng dàn yún zán qiāo qiāo de xiàng nà chuāng ér wài tīng qù.

(白弹琴科)(旦儿云)樊素，那里这般琴声响亮？(正旦云)必然是白敏中那生抚琴哩！(旦儿云)樊素，他这琴中弹的是何调也？(正旦云)咱悄悄的向那窗儿外听去。

bái mǐn zhōng yún duì cǐ jiā jǐng, wǒ zuò gē yī shǒu.

(白敏中云)对此佳景，我作歌一首。

gē yuē yuè míng juān juān xī yè sè chéng, fēng lù qī qī xī gé yōu tíng.

(歌曰)月明涓涓兮夜色澄，风露凄凄兮隔幽庭。

měi rén bú jiàn xī qiān wǒ qíng, lín hóng yǎo xìng xī xìn nán píng.

美人不见兮牵我情，鳞鸿杳杏兮信难凭。

cháng yù duàn xī chóu yuè zēng, qū wèi chéng xī lèi rú qīng.

肠欲断兮愁越增，曲未成兮泪如倾。

gù xiāng qiān lǐ xī shēn piāo líng, ān dé yú fēi xī lí hèn píng.

故乡千里兮身飘零，安得于飞兮离恨平。

dàn ér tīng kē, yún zhè shēng zuò de cí, hǎo shāng gǎn rén yě! zhēng dàn chàng

(旦儿听科，云)这生作的词，好伤感人也！(正旦唱)

yāo piān tā qū wèi zhōng cháng xiān duàn, dài yún lián wǒ yě shāng gǎn qǐ lái.

【幺篇】他曲未终肠先断，(带云)连我也伤感起来。

chàng ǎn ěr cái wén chóu yuè zēng.

(唱)俺耳才闻愁越增。

yī chéng chéng ái rù xiàng sī jìng, yī shēng shēng zǒng shì xiāng sī lìng, yī xīng xīng jǐn sù xiāng sī bìng.

一程程捱入相思境，一声声总是相思令，一星星尽诉相思病。

bù zhēng xiàng qín cāo zhōng dān sù zhe nǐ piāo líng, kě bù dào chuāng ér wài gèng yǒu gè rén gū lìng.

不争向琴操中单诉着你飘零，可不道窗儿外更有个人孤另。

bái yòu dàn kē gē yún gū fèng qiú huáng xī kōng āi míng, lí huáng hé chǔ xī wén cǐ qíng.

(白又弹科)(歌云)孤凤求凰兮空哀鸣，离凰何处兮闻此情。

zhēng dàn yún nǐ bié dàn yī qǔ yě bà ā! chàng

(正旦云)你别弹一曲也罢呵！(唱)

liù yāo xù zé guǎn lǐ qì gū fèng qín zhōng yǔ, yuàn lí huáng zhǐ le shēng.

【六幺序】则管里泣孤凤琴中语，怨离凰指了生。

yún xiǎo jiě, zán huí qù lái.

(云)小姐，咱回去来。

dàn ér yún fán sù, nǐ huāng zuò shèn me? zhēng dàn chàng zhè gōng tā yě bú shì gè lǎo shí xiān shēng.

(旦儿云)樊素，你慌做甚么？(正旦唱)这公他也不是个老实先生。

zuò jīng kē, yún, xiǎo jiě, wù de bù yǒu rén lái yě! dàn ér yún rén nà lǐ lái? zhēng dàn chàng shū cì lá zhú nòng hán shēng, pū sù sù huā zhuì cán yīng, tè lèng lèng sù niǎo yì téng.

(做惊科，云)，小姐，兀的不有人来也！(旦儿云)人那里来？(正旦唱)疏刺剌竹弄寒声，扑簌簌花坠残英，忒楞楞宿鸟屹腾。

zuò tīng kē, chàng tīng chén le bàn shǎng kōng xī xìng, jìng wú rén qiāo qiāo míng míng.

(做听科，唱)听沉了半晌空傒幸，静无人悄悄冥冥。

dàn ér yún fán sù, zuò shèn me dà jīng xiǎo guài de! nà de rén lái, nǐ hǎo kuáng yě.

(旦儿云)樊素，做甚么大惊小怪的！那得人来，你好狂也。

zhēng dàn chàng bú shì wǒ xīn qiè, fēi shì wǒ kuáng xìng.

(正旦唱)不是我心怯，非是我狂性。

xiào kē yún ā ā ā! dǎo zhe wǒ xiào le yī huí.

(笑科云)呵、呵、呵！倒着我笑了一回。

dàn ér yún fán sù, nǐ xiào zěn me? zhēng dàn chàng qià cái chī de shī xiào, àn de tūn shēng.

(旦儿云)樊素，你笑怎么？(正旦唱)恰才嗤的失笑，暗的吞声。

bái mǐn zhōng yún zhè chuāng wài qià biàn shì yǒu rén shuō huà, mò bú shì tīng qín de me? wǒ kāi kāi zhè shū fáng mén kàn zán.

(白敏中云)这窗外恰便似有人说话，莫不是听琴的么？我开开这书房门看咱。

zhēng dàn chàng

(正旦唱)

yāo piān tīng ya de mén jiōng, shì cā de rén xíng, mò de wén shēng, xū de qián xíng, měng de níng jīng, xī de líng líng, shā de fēng qīng.

【幺篇】听呀的门扃，似擦的人行，蓦的闻声，魆的潜行，猛的凝睛，淅的零零，煞的风清。

què yuán lái qún huā nòng yǐng, tā jiāng wǒ lái hǔ yī jīng.

却元来群花弄影，他将我来唬一惊。

yún xiǎo jiě, zán huí qù bà, zé pà yǒu rén lái yě.

(云)小姐，咱回去罢，则怕有人来也。

dàn ér yún zài tīng yī qǔ, pà zuò shèn me nà.

(旦儿云)再听一曲，怕做甚么那。

zhēng dàn chàng zhè de shì xiǎo jiě fēn míng, fán sù shí céng, bān diào de zài hòu yuán zhōng, yín yè xián xíng.

(正旦唱)这的是小姐分明，樊素实曾，搬调的在后园中，夤夜闲行。

zhǐ kǒng pà lǎo fū rén zhī dào wú gān jìng, bié yǐn dòu chū bàn diǎn ér fēng shēng.

只恐怕老夫人知道无干净，别引逗出半点儿风声。

fū rén tā zhì jiā yán sù hěn qíng xìng.

夫人他治家严肃狠情性。

yún ruò lǎo fū rén zhī dào ā, tā dào: quot bù gàn bié rén shì, dōu shì fán sù zhè xiǎo jiàn rén, huàn guò lái guì zhě! quot chàng zhì shǎo ā yǒu sān shí zhǔ zhàng, qù lái bō wǒ qí shí pà de shì nǐ nà qī dài xiān líng.

(云)若老夫人知道呵，他道："不干别人事，都是樊素这小贱人，唤过来跪者！"(唱)至少呵有三十拄杖，去来波我其实怕的是你那七代先灵。

yún yè shēn le yě, zán huí qù lái.

(云)夜深了也，咱回去来。

wù de bù yǒu rén lái le yě! dàn ér yún zán huí qù lái.

兀的不有人来了也！(旦儿云)咱回去来。

zhēng dàn chàng

(正旦唱)

zhuàn shā nǐ dào xìn bù chū lán tíng, yuàn qiāo rén chū jìng.

【赚煞】你道信步出兰庭，院悄人初静。

dàn ér yún zhè zǎo wǎn yǒu shuí chū lái? zhēng dàn yún bú shì bié rén.

(旦儿云)这早晚有谁出来？(正旦云)不是别人。

chàng jìng tīng shì tán qín de nà shēng.

(唱)静听是弹琴的那生。

bái ké sòu kē dàn ér yún tā biàn zhī dào ā, zěn zhī ǎn lái zhè lǐ zuò shèn me? zhēng dàn chàng shēng cāi zán wú qíng shì yǒu qíng.

(白咳嗽科)(旦儿云)他便知道呵，怎知俺来这里做甚么？(正旦唱)生猜咱无情似有情。

dàn ér yún zěn zhī wú qíng shì yǒu qíng? zhēng dàn chàng qíng zhī zán shén yì lái tīng.

(旦儿云)怎知无情似有情？(正旦唱)情知咱甚意来听。

yún yè shēn le, zán huí qù lái.

(云)夜深了，咱回去来。

dàn ér yún zhè zǎo wǎn shèn me shí hòu le? zhēng dàn chàng tīng chén bà guò chū gēng, gēng lán yě xiū de xiāo tíng.

(旦儿云)这早晚甚么时候了？(正旦唱)听沉罢过初更，更阑也休得消停。

dàn ér yún nǐ yào lái biàn lái, nǐ yào qù biàn qù, zài dài xiē ér pà shèn me.

(旦儿云)你要来便来，你要去便去，再待些儿怕甚么。

zhēng dàn chàng tíng dài shén máng jiāng nà jiǎo bù ér xíng.

(正旦唱)停待甚忙将那脚步儿行。

dàn ér yún xíng dào nà lǐ qù? zhēng dàn chàng xíng guò nà wú tóng shù ér biān jīn jǐng.

(旦儿云)行到那里去？(正旦唱)行过那梧桐树儿边金井。

dàn ér yún yīn shèn me wǎng nà lǐ qù? zhēng dàn chàng jǐng lán biān bǎ shēn qū ér yǎn yìng.

(旦儿云)因甚么往那里去？(正旦唱)井阑边把身躯儿掩映。

dàn ér yún nǐ qián miàn xíng, wǒ hòu miàn gēn jiāng qù ā.

(旦儿云)你前面行，我后面跟将去呵。

zhēng dàn chàng yìng zhe wǒ zhè yǐng r ā, dàn ér yún fán sù, nǐ zé dào wǒ bù kàn jiàn nǐ lī.

(正旦唱)映着我这影儿呵，(旦儿云)樊素，你则道我不看见你哩。

zhēng dàn chàng hǎo zhe wǒ xián shā yuè ér míng.

(正旦唱)好着我嫌杀月儿明。

xià

(下)

dàn ér yún wǒ mán zhe fán sù, jiāng zhè xiāng náng ér piē xià, piē zài nà shēng shū fáng mén shǒu.

(旦儿云)我瞒着樊素，将这香囊儿撇下，撇在那生书房门首。

nà shēng ruò chū lái ā, tā zì rán kàn jiàn yě.

那生若出来呵，他自然看见也。

shī yún luàn luò táo huā liú shuǐ qù, yǐn jiāng liú ruǎn rù tiān tāi.

(诗云)乱落桃花流水去，引将刘阮入天台。

piē xiāng náng xià bái mǐn zhōng chū mén jiàn kē, yún hāi! yuán lái shì xiǎo jiě zài cǐ tīng qín, kě zěn shēng qù le? wǒ zhè lǐ gǎn jiāng qù.

(撇香囊下)(白敏中出门见科，云)嗨！原来是小姐在此听琴，可怎生去了？我这里赶将去。

hāi! zhēng nài qù de yuǎn le yě.

嗨！争奈去的远了也。

mò fēi shì lái tōu wàng xiǎo shēng, wǒ xū bù zhī, yí dìng nǎo jiāng qù le.

莫非是来偷望小生，我须不知，一定恼将去了。

hāi! zé shì xiǎo shēng wú yuán.

嗨！则是小生无缘。

wǒ qiě huí shū fáng zhōng qù.

我且回书房中去。

zhè yuè míng zhī xià, shì shèn wù jiàn? shí qǐ kàn kē, yún ya! yuán lái shì gè xiāng náng ér.

这月明之下，是甚物件？(拾起看科，云)呀！原来是个香囊儿。

zhè gè shì xiǎo jiě gù yì yí xià de, wǒ ná qù shū fáng zhōng, zǐ xì kàn zán.

这个是小姐故意遗下的，我拿去书房中，仔细看咱。

wǒ tī de zhè dēng míng liàng.

我剔的这灯明亮。

shàng xià shì liǎng gè hé huān tóng xīn jié zǐ, zhè xiāng náng ér shàng xiù zhe yī bǎ lián mǎn chí jiāo, gèng yǒu liǎng gè jiāo jǐng yuān yāng ér.

上下是两个合欢同心结子，这香囊儿上绣着一把莲满池娇，更有两个交颈鸳鸯儿。

zhè shàng miàn yǒu yī shǒu shī, wǒ kàn zán.

这上面有一首诗，我看咱。

shī yún jì jì shēn guī lǐ, nán róng kǔ yè zhǎng.

(诗云)寂寂深闺里，南容苦夜长。

fěn láng xiū yì bié, yí zèng zǐ xiāng náng.

粉郎休易别，遗赠紫香囊。

yuán lái zhè xiāng náng ér shì xiǎo jiě gù yì yí xià yǔ xiǎo shēng de.

原来这香囊儿是小姐故意遗下与小生的。

wǒ zǐ xì xiáng jiě yī biàn zán: shàng miàn zhè tóng xīn jié zǐ, tā dào yǔ wǒ tóng xīn hé yì zhōng jiān shì yī bǎ lián, lián xīn wèi ǒu, tā yào yǔ xiǎo shēng chéng qí pèi ǒu xià miàn yǒu liǎng gè jiāo jǐng yuān yāng ér, tā yì zhōng yǔ xiǎo shēng tóng qīn gòng zhěn, suì chéng jiāo jǐng.

我仔细详解一遍咱：上面这同心结子，他道与我同心合意；中间是一把莲，莲心为藕，他要与小生成其配偶；下面有两个交颈鸳鸯儿，他意中与小生同衾共枕，遂成交颈。

zhè yī shǒu shī zhōng, shuō dào quot jì jì shēn guī lǐ quot, tā dào zài shēn guī, wú rén zhī dào de qù chù.

这一首诗中，说道"寂寂深闺里"，他道在深闺，无人知道的去处。

quot nán róng kǔ yè zhǎng quot, nán róng zhě, gǔ zhī měi fù yě wéi shèn bǐ tā zuò wéi nán róng, wèi tā xiǎo zì xiǎo mán, gù bǐ nán róng yě.

"南容苦夜长"，南容者，古之美妇也；为甚比他作为南容，为他小字小蛮，故比南容也。

quot fěn láng xiū yì bié quot, wèi xiǎo shēng xìng bái, gù shuō fěn láng.

"粉郎休易别"，为小生姓白，故说粉郎。

xiū yì bié, wèi wǒ lěi cì yào cí fū rén huí jiā qù, tā jiào wǒ xiū biàn qù le, yí zèng zǐ xiāng náng, gù yì liú yǔ xiǎo shēng wèi xìn wù.

休易别，为我累次要辞夫人回家去，他教我休便去了，遗赠紫香囊，故意留与小生为信物。

yuán lái xiǎo jiě xiàng xiǎo shēng què rú cǐ liú yì! cóng jīn rì qǐ tóu, nà yǒu xīn tán qín jiǎng shū? zhǐ suǒ měi rì chén cān mù lǐ, jiāng cǐ xiāng náng gōng yǎng zhě.

原来小姐向小生却如此留意！从今日起头，那有心弹琴讲书？只索每日晨参暮礼，将此香囊供养者。

xiāng náng ā, shǎo bù de wèi nǐ hài shā xiǎo shēng yě! shī yún xiāng náng yì zhòng shèng huáng jīn, rě de xiāng sī tòu gǔ qīn.

香囊呵，少不的为你害杀小生也！(诗云)香囊意重胜黄金，惹的相思透骨侵。

zé wèi duō qíng chóu mèn rǒng, hé rú huān huì chēng qí xīn.

则为多情愁闷冗，何如欢会称其心。

xià

(下)

dì èr zhé

第二折

fū rén tóng zhēng dàn shàng, shī yún xiāng fǔ táng táng shì huàn jiā, zhòng mén shēn suǒ bì táo huā.

(夫人同正旦上，诗云)相府堂堂仕宦家，重门深锁碧桃花。

zhì jiā bù yòng shēng míng zhèn, wéi yuàn ān xián dù suì huá.

治家不用声名振，惟愿安闲度岁华。

lǎo shēn hán fū rén.

老身韩夫人。

zì cóng lǜ yě táng shàng, yǔ hái ér měi jiǎng shū zhī jiān, bù qī bái mǐn zhōng dào lái, jiù tí tā zhè qīn shì.

自从绿野堂上，与孩儿每讲书之间，不期白敏中到来，就题他这亲事。

lǎo shēn zhuó yán yǔ zǔ zhù le, zé zhe xiǎo jiě bài tā zuò gē ge, jiù zhe tā zài hòu huā yuán zhōng wàn juǎn táng shàng gōng shū.

老身着言语阻住了，则着小姐拜他做哥哥，就着他在后花园中万卷堂上攻书。

bù xiǎng bái xiù cái měi rì zé shì fán nǎo.

不想白秀才每日则是烦恼。

lǎo shēn xiǎng lái, zhè hái ér shì gè xiào shùn de rén, bì shì sī xiǎng tā nà wáng huà de fù mǔ, yīn cǐ shàng zài shū fáng zhōng rǎn bìng, yī wò bù qǐ.

老身想来，这孩儿是个孝顺的人，必是思想他那亡化的父母，因此上在书房中染病，一卧不起。

lǎo shēn yù dài qīn zì tàn wàng, zhēng nài tā shì gè bìng rén, zé pà láo lù zhe tā.

老身欲待亲自探望，争奈他是个病人，则怕劳碌着他。

rú jīn xiān zhe fán sù, chuán zhe lǎo shēn de yán yǔ, qù shū fáng zhōng tàn wàng, rán hòu zhe gè liáng yī tiáo zhì, yǒu hé bù kě.

如今先着樊素，传着老身的言语，去书房中探望，然后着个良医调治，有何不可。

fán sù, nǐ dào shū zhāi qù, tàn wàng xiù cái bìng tǐ rú hé, zài qǐng liáng yī tiáo zhì.

樊素，你到书斋去，探望秀才病体如何，再请良医调治。

zǎo xiē lái huí wǒ huà zhě.

早些来回我话者。

zhēng dàn yún lǐ huì de.

(正旦云)理会的。

tóng xià bái mǐn zhōng bào bìng shàng, shī yún shēn qū rú xuē gǔ rú chái, yuàn yǔ chóu yún bō bù kāi.

(同下)(白敏中抱病上，诗云)身躯如削骨如柴，怨雨愁云拨不开。

chén chén bù sǐ rú chī mèng, měi rì jiā qī shì wèi xié.

沉沉不死如痴梦，每日佳期事未谐。

zì cóng dé le xiǎo jiě zhè gè xiāng náng ér, dì èr rì yī wò bù qǐ.

自从得了小姐这个香囊儿，第二日一卧不起。

wǒ měi rì jiāng zhè gè xiāng náng ér, gāo gāo de gōng yǎng zhe, fén xiāng lǐ bài, sī xiǎng xiǎo jiě.

我每日将这个香囊儿，高高的供养着，焚香礼拜，思想小姐。

xiāng náng ér, zé bèi nǐ hài shā wǒ yě! shuì kē zhēng dàn shàng, yún qiè shēn fán sù, bù zhī qíng shì rén jiān hé wù, zhì yú wéi fù mǔ qì gōng míng, sǔn shēn qū fù tāng huǒ.

香囊儿，则被你害杀我也！(睡科)(正旦上，云)妾身樊素，不知情是人间何物，至于违父母弃功名，损身躯赴汤火。

xiǎng xī rì hàn gāo jiě pèi, hán shòu tōu xiāng, shěn yuē yǒng fù, xiàng rú xián gē, gài yǒu zì lái yǐ.

想昔日汉皋解佩，韩寿偷香，沈约咏赋，相如弦歌，盖有自来矣。

jiē wèi liǎng xiāng liú liàn, gù shǐ zhōng bù néng wàng yě.

皆为两相留恋，故始终不能忘也。

bù shì zhè shēng yī jiàn xiǎo jiě zhī miàn, yī rì wàng cān, èr rì fèi qǐn, sān rì chéng bìng, sì rì bù qǐ, pǔ tiān xià bù céng jiàn zhè bān hài xiāng sī bìng de, qǐ bù kě xiào.

不似这生一见小姐之面，一日忘餐，二日废寝，三日成病，四日不起，普天下不曾见这般害相思病的，岂不可笑。

qià cái lǐng lǎo fū rén yán yǔ, qiǎn qiè shēn wèn nà shēng bìng zhèng, xū suǒ zǒu yī zāo qù yě ā.

恰才领老夫人言语，遣妾身问那生病症，须索走一遭去也呵。

chàng

(唱)

dà shí diào niàn nú jiāo jīng fēi sù niǎo, dàng cán hóng, pū sù sù yān zhī líng luò.

【大石调】【念奴娇】惊飞宿鸟，荡残红，扑簌簌胭脂零落。

yún kě zǎo lái dào shū fáng mén shǒu le yě.

(云)可早来到书房门首了也。

chàng mén yǎn cāng tái shū yuàn qiāo.

(唱)门掩苍苔书院悄。

yún wǒ qiě zhe zhè tuò jīn ér, rùn pò zhǐ chuāng, wǒ shì kàn zán.

(云)我且着这唾津儿，润破纸窗，我试看咱。

chàng rùn pò zhǐ chuāng tōu qiáo.

(唱)润破纸窗偷瞧。

wàng bái kē.

(望白科。

yún liǎng rì bú jiàn biàn bìng de zhè bān shòu le, hǎo kě lián rén yě! chàng zhè shēng zé wèi nà yī cāo yáo qín, yī fān xiāng jiàn, yòu bù céng yán qī yuē.

云)两日不见便病的这般瘦了，好可怜人也！(唱)这生则为那一操瑶琴，一番相见，又不曾言期约。

shì zhè bān duō qíng duō xù, děng xián jiān zǎo hài de lái jī fū rú xuē.

似这般多情多绪，等闲间早害得来肌肤如削。

liù guó cháo zhè shēng tā bù sī xiàn fù, bù xiǎng tí qiáo.

【六国朝】这生他不思献赋，不想题桥。

zé ǎn nà zhuō wén jūn, běn wú xīn bǎ zhè gè hàn xiàng rú gàn bìng dǎo.

则俺那卓文君，本无心把这个汉相如干病倒。

yún wǒ rù zhè shū fáng zhōng qù.

(云)我入这书房中去。

xiān shēng wàn fú! bái mǐn zhōng huāng lǒu dàn kē, yún xiǎo jiě, lái le yě.

先生万福！(白敏中慌搂旦科，云)小姐，来了也。

zhēng dàn yún nǐ zěn de! bái xiū kē, yún xiū shā wǒ yě! xiǎo shēng bìng zài shēn, hài de wǒ shì zhè bān, xiǎo niáng zǐ xiū guài.

(正旦云)你怎的！(白羞科，云)羞杀我也！小生病在身，害的我是这般，小娘子休怪。

zhēng dàn yún nǐ rèn de shì zhe! bái mǐn zhōng yún bǔ niáng zǐ wèi hé zhì cǐ? zhēng dàn yún fū rén zhì yì xiān shēng.

(正旦云)你认的是着！(白敏中云)卟娘子为何至此？(正旦云)夫人致意先生。

wèi zhī jīng sù bìng tǐ kāng shèng fǒu? chàng jiào jiè yuán shàn fú tāng yào, bǎ guì tǐ hé diāo.

未知经宿病体康胜否？(唱)教解元善服汤药，把贵体和凋。

bái mǐn zhōng yún xiǎo jiě kě yǒu shèn chuán shì? zhēng dàn chàng qiě zhǐ zhàn kǔ zhì gōng jīng shǐ, xiū bǎ nà wén zhāng lái duò luò.

(白敏中云)小姐可有甚传示？(正旦唱)且只占苦志攻经史，休把那文章来堕落。

bái mǐn zhōng yún xiǎo jiě hái yǒu shèn xīn fù shuō huà me? zhēng dàn yǎn bái kǒu kē, chàng nǐ shěng kě lǐ hú yán luàn yǔ.

(白敏中云)小姐还有甚心腹说话么？(正旦掩白口科，唱)你省可里胡言乱语。

bái mǐn zhōng yún hài de xiǎo shēng hún mèng diān dǎo yě.

(白敏中云)害的小生魂梦颠倒也。

zhēng dàn chàng zhǔn jiào nǐ mèng duàn hún láo.

(正旦唱)准教你梦断魂劳。

bái mǐn zhōng yún xiǎo jiě duān dì céng xiǎng niàn xiǎo shēng lái me? zhēng dàn yún ǎn xiǎo jiě dào lái, pà zú xià bìng dǔ shí, chàng zhe wǎn lái dà de ài bèi shāo.

(白敏中云)小姐端的曾想念小生来么？(正旦云)俺小姐道来，怕足下病笃时，(唱)着碗来大的艾焙烧。

yún pà gē ge sǐ shí, xuē yī tiáo liǔ chuán ér.

(云)怕哥哥死时，削一条柳椽儿。

bái mǐn zhōng yún xuē yī tiáo liǔ chuán ér, kě shì wèi hé? zhēng dàn chàng bǎ nǐ lái huǒ zàng le.

(白敏中云)削一条柳椽儿，可是为何？(正旦唱)把你来火葬了。

bái mǐn zhōng yún kě zěn shēng xià de bǎ xiǎo shēng huǒ zàng le! zhè lǐ yòu tiān bié rén, zhǐ yǒu xiǎo shēng hé xiǎo niáng zǐ zài cǐ, xiǎo shēng yǒu yī jù huà, zhǐ suǒ duì xiǎo niáng zǐ xíng shí sù zán.

(白敏中云)可怎生下的把小生火葬了！这里又天别人，止有小生和小娘子在此，小生有一句话，只索对小娘子行实诉咱。

zhèng mò yún nǐ yǒu hé huà shuō? bái guì sù kē, yún xiǎo shēng qū qū qiān lǐ ér bǐng, zhǐ wèi xiǎo jiě zhè mén qīn shì, bù xiǎng fū rén wéi bèi xiān xiàng guó yí yán, bù kěn chéng jiù.

(正末云)你有何话说？(白跪诉科，云)小生区区千里而秉，只为小姐这门亲事，不想夫人违背先相国遗言，不肯成就。

zì cóng nà rì zài lǜ yě táng shàng, jiàn le xiǎo jiě rú cǐ bān rén wù, suǒ yǐ dé le zhè bān bìng zhèng.

自从那日在绿野堂上，见了小姐如此般人物，所以得了这般病症。

rú jīn zhe xiǎo shēng xíng sī zuò xiǎng, fèi qǐn wàng cān, wǒ yǒu shèn me xīn cháng kàn zhè jīng shū! xiǎo shēng mìng zài qǐng kè, zhǐ chú xiǎo niáng zǐ, fāng kě jiù de xiǎo shēng.

如今着小生行思坐想，废寝忘餐，我有甚么心肠看这经书！小生命在顷刻，只除小娘子，方可救的小生。

ruò bù rán, cǐ mìng bì bù kě bǎo yǐ.

若不然，此命必不可保矣。

zhēng dàn yún shì hé yán yǔ! dà zhàng fū shēng yú tiān dì zhī jiān, dāng yǐ gōng míng wéi niàn, jìn qǔ wèi xīn, lì shēn yáng míng, yǐ xiǎn fù mǔ.

(正旦云)是何言语！大丈夫生于天地之间，当以功名为念，进取为心，立身扬名，以显父母。

yǐ jūn zhī cái, nǎi wèi yī nǚ zǐ qì qí gōng míng, sàng qí shēn qū, huò zhī shén yǐ.

以君之才，乃为一女子弃其功名，丧其身躯，惑之甚矣。

qǐ bù wén shì shì yún: quot sè jí shì kōng, kōng jí shì sè.

岂不闻释氏云："色即是空，空即是色。

quot lǎo zi yún: quot wǔ sè lìng rén mù máng, wǔ yīn lìng rén ěr lóng.

"老子云："五色令人目盲，五音令人耳聋。

quot fū zǐ yún: quot jiè zhī zài sè.

"夫子云："戒之在色。

quot zú xià shì cōng míng dá zhě, kuàng xiàng guó xiǎo jiě, bǐng xìng duān fāng, xíng zhǐ jǐn kè, zhì yú qǐn shí jǔ cuò, wèi cháng shī yú lǐ dù, luàn yú yán yǔ, zhēn suǒ wèi shū dé zhī nǚ yě.

"足下是聪明达者，况相国小姐，禀性端方，行止谨恪，至于寝食举措，未尝失于礼度，乱于言语，真所谓淑德之女也。

jīn zú xià yī jiàn xiǎo jiě, biàn zuò cǐ tài, kǒng fēi lǐ me? bái mǐn zhōng yún zhī tā zěn shēng! bù yóu de zé shì xiǎng niàn xiǎo jiě.

今足下一见小姐，便作此态，恐非礼么？(白敏中云)知他怎生！不由的则是想念小姐。

zhēng dàn xiào, yún zhè děng xiù cái, zhǐ hǎo xiū jiào tā shàng mén lái.

(正旦笑，云)这等秀才，只好休教他上门来。

bái mǐn zhōng yún xiǎo shēng bié wú suǒ gào, zhǐ suǒ jiāng zhè fèi fǔ zhī yán, shí sù yǔ xiǎo niáng zǐ.

(白敏中云)小生别无所告，只索将这肺腑之言，实诉与小娘子。

zhēng dàn chàng

(正旦唱)

chū wèn kǒu bù zhēng nǐ xiān bèi diān kuáng, wǎng rě de jué chái chǐ xiào.

【初问口】不争你先辈颠狂，枉惹的爵侪耻笑。

nǐ liàn zhe zhè wěi shēng qī gǎi jǐn yán huí lè.

你恋着这尾生期改尽颜回乐。

bái mǐn zhōng yún xiǎo shēng jīn shēng bù néng chéng shuāng, sǐ yú jiǔ quán zhī xià, yě yào xiāng huì ā! zhēng dàn chàng yòu bù céng jiàn zhěn xí, biàn zhǐ wàng tóng guān guǒ, zhǐ xiǎng yè tōu qī bù jì cháo wén dào.

(白敏中云)小生今生不能成双，死于九泉之下，也要相会呵！(正旦唱)又不曾荐枕席，便指望同棺椁，只想夜偷期不记朝闻道。

bái mǐn zhōng yún xiǎo niáng zǐ kě lián jiàn, chéng jiù le zhè mén qīn shì, xiǎo shēng bì yǒu quǎn mǎ zhī bào.

(白敏中云)小娘子可怜见，成就了这门亲事，小生必有犬马之报。

zhēng dàn yún xiān shēng jì dú kǒng shèng zhī shū, bì dá zhōu gōng zhī lǐ.

(正旦云)先生既读孔圣之书，必达周公之礼。

lǎo fū rén shǐ qiè shēn tàn bìng, rú hé zhǐ guǎn hú yán, shì hé lǐ yě? chàng

老夫人使妾身探病，如何只管胡言，是何礼也？(唱)

guī sài běi zé nǐ nà nián jì xiǎo, yǒu lù dào qīng xiāo, yǒu yī rì míng guà zài bái yù lóu tóu lóng hǔ bǎng, chóu shèn me bì táo huā xià fèng luán jiāo, zǎo zhēng gè shù dài lì yú cháo.

【归塞北】则你那年纪小，有路到青霄，有一日名挂在白玉楼头龙虎榜，愁甚么碧桃花下凤鸾交，早挣个束带立于朝。

yún xiān shēng

古诗“《杂剧·亻刍梅香骗翰林风月》”翻译、赏析和诗意

* 以上翻译，仅供参考